Saturday, January 5, 2013

خاطرات امارات : شبی در صحرا

چند شب پیش مهمون داشتم یکی از دوستان که خانوادش تازه رفته بودن ایران
نشسته بودم تخته باز میکردم که یهو گفت چند شب پیش رفته بوده صحرای نزدیک خونشون میگفت خیلی باحال بوده و هوا هم خیلی خنک بوده
گفتم اونجا که بچه بازیه یادم بنداز یه بار ببرمت یه خیابونی که از وسط صحرا میگذره چراغ هم نداره هوا هم حسابی خنک
گذشت و بعد از شام پنجره باز کردم دیدم چه بادی خنکی میاد یهو زد به سرم که الان پاشو بریم اونجا الان یخ بندونه
خلاصه دو تا کاپشن برداشتم و زدیم بیرون گفت با ماشین من بریم شاسی بلنده راحت میریم گفتم نمیخواد با سواری من هم میشه رفت 
ولی نمیدونم چی شد زد به سرم با اون یکی ماشینم رفتیم اون یکی شاسی بلند هست ولی شاسی بلند واقعی نیست بیشتر شبیه هاچ-بک
خلاصه رفتیم بعد از یه ساعت رسیدیم به مقصد گفتم این که سواری نیست بزار حداقل بریم تو خاکی
رفتن همانا و از صحرا سر دراوردن همانا
خواستیم از مسیری که امدیم برگردیم که تو جی پی ای دیدم یه خیابون جلومونه گفتم بادا باد بزار بریم
همینجور که از بین تپه های شن میرفتیم رسیدیم به یه جای که اونور تپیه خیلی گود بود و نمیشد رفت دو و سه تا دور زدم تا یه رد لاستیک پیدا کردم خیلی شاد داشتم رد جدید رو دنبال میکردیم به امید رسیدن به خیابون که دیدم ای دل غاقل این که رد لاستیک خودمون بود دیگه زده بود به سرم ساعت 1 نصفه شب شده بود و من ساعت 7 باید میرفتم سره کار
زدم به سیم آخر رفتم رو تپه و همون بالا معلق شدم :)
به قدری بد گیر کرده بودیم که در ماشین باز نمیشد از پنجره امدیم بیرون دیدم هیچ راهی نیست به جز رنگ زدن به پلیس
اینجا اگر تو صحرا گیر کنی یا گم بشی پلیس با یه ماشین مخصوص که مال شرکت خصوصی هست میاد و به دادت میرسه و البته اون ماشین مخصوص 400 درهم شارژ میگیره و اگر نتونن با مختصات پیدات کنن هلیکوپتر میفرستن
هیچی دیگه زنگ زدم به پلیس مختصات رو دادم گفت ما وقتی هوا روشن شد میایم یعنی ساعت 7 حالا ما نه بنزین داشتیم و نه آب خوردن
همینجور در سکوت صحرا نشسته بودیم که تلفن که آنتن نمیداد زنگ خورد یه پلیس بود که گفت من دارم میام
خلاصه با هزار مصیبت مارو پیدا کرد تا از ماشین پیاده شد گفت منو یادت میاد گفتم نه والا گفت یه سال پیش با همین ماشین فلان جا با اون رفیقت که مو بلند بود گیر کرده بودی :) (البته اون سری تقصیره من نبود اون رفیق احمقم داشت رانندگی میکرد )
مارو کشید پایین راهی شدیم به سمت جاده گازشو گرفته بود از روی تپه ها میپرید یه جا که ظاهرا اون سمت تپه خیلی گود بوده زد روی ترمز و دنده عقب گرفت که دور بزنه من یه تپه عقب تر وایساده بودم تا این بره و من دنبالش برم که دیدم داد میزنه مهدی ماشین بزار و بیا آقا بدو بدو رفتم دیدم ماشینش بین تپه ها کجکی گیر کرده و هرلحظه ممکنه چپ کنه
شروع کردیم جای ماشین رو امن کنیم که یه وقت چپ نشه بعد من سعی کردم بکشمش بیرون که طناب پاره شد
حالا میخواست بیسیم بزنده کمک که بیسیم هم آنتن نمیداد
هیچی مجبور شدیم تا صبح بشینیم ببینم دروبر چه خبره
هوا داشت روشن میشد دیدیم اونور تپه دیگه خاکی صاف یهو یه پاترول با سرعت هرچی تمام تر از اونجا رد شد اینا هم هرچی آژیر زدن یارو نشنید خلاصه به من گفت بشین با هم بریم دنبالش بلکه کمکمون کنه حالا مگه بهش میرسیدم ؟
تا رسیدیم به یه گیت (اینجا دور تمام صحرا ها فنس میکشن تا شتر ها بیرون نیان فقط چند تا گیت داره که ماشین رد بشه ) که زده بود شهرداری العین ( از دبی تا العین  140 کیلومتره )
دمه گیته بودیم که همون پاترول برگشت دیدم بله ماله ارتش وقتی رسیدن به ما تعجب از تو چشماشون معلوم بود که پلیس دبی توی ماشین شخصی  یه جوون تو العین چیکار میکنه وقتی بهشون توضیح دادیم امدن که کمک کنن وقتی پلیس ازشون پرسید شما که اینجا مقر ندارید اینجا چه میکنید ؟ گفت که دیشب تو صحرا مانور داشتن به صورت واقعی یعنی تیر و بمب و خمپاره و..........
(شب قبل ما دو و سه تا منور تو آسمون دیدیم که اول میخواستم برم سمتش که ظاهرا شانس آوردم خاموش شد وگرنه دشمن فرضیشون واقعی میشد :) )
وقتی درامدن دوباره ما افتادیم پشتشون تا دم گیت رفتیم صبر کردیم تا با بیسیم اجازه ورود به العین رو بگیرن 
اجازه رو که گرفتن آژیر کشان تو خیابونی که 80 حداکثر سرعت بود 140 تا مارو اسکورت میکرد تا دبی
 ساعت 9 مثل جنازه رسیدیم خونه ( خوبه تو راه زنگ زدم شرکت مرخصی گرفتم )

Tuesday, January 1, 2013

سفر به امارات برای مصاحبه : هتل


خب میریم سراغ هتل

من یه هتل خوب میشناسم Al Khaleej Palace هتل بسیار خوبیه
هم جاش خوبه و هم محیطش و قیمتش

اگر با خانواده میاید اصلا سراغ هتل های میدون جمال و بازار مرشد نرید چون محیطشون افتضاحه
هتل های 3 ستاره به بالا معمولا هتل های مطمئن و امنی هست و نیاز نیست هروز مدارک رو با خودتون اینور و اونور ببرید اگر اتاق گاوصندق داره دیگه عالیه
میتونید از سایت زیر دنبال هتل بگردید
http://www.booking.com/city/ae/dubai.htm...2581579301

سعی کنید هتل رو تو دیره بگیرید که نیاز به استفاده از مترو هم کمتر باشه

ترجیها د.ل.ا.ر. رو تو هتل چنج نکنید تا میتونید از اکسچنج های توی مال استفاده کنید

ساعت چک این 2 و چک آوت 12 هست

سعی کنید هتل رو با آفر صبحانه بگیرید چون یه صبحونه مفصل با عث میشه تا عصر با خیال راحت تو شهر بگردید

حواستون به مینی بار هتل باشه که فقط گوش میبرن 

سفر به امارات برای مصاحبه : تعطیلات امارات در سال جاری


2013
2013 UAE Holidays

New Year’s Day
International New Year’s Day
Tuesday, 1 January 2013

Milad un Nabi
The birthday of Prophet Muhammad
Thursday, 24 January 2013

Lailat al Miraj
Ascension of the Prophet
Tuesday, 4 June 2013

Start of Ramadan
The 1st day of Ramadan according to Islamic lunar calendar
Tuesday, 9 July 2013

Eid-al-Fitr
The end of Ramadan fasting month – Eid-al-Fitr
(3 days public holidays)
Thursday, 8 August 2013
Friday, 9 August 2013
Saturday, 10 August 2013

Arafat (Haj) Day
The final day of the Hajj or Pilgrimage for Muslims
Monday, 14 October 2013

Eid-al-Adha
Feast of sacrifice in Islamic tradition – Qurban
(3 days public holidays)
Tuesday, 15 October 2013
Wednesday, 16 October 2013
Thursday, 17 October 2013

Al-Hijra
Islamic New Year
Monday, 4 November 2013

UAE National Day
The UAE’s formal independence from the UK
Monday, 2 December 2013

سفر به امارات برای مصاحبه : اجاره ماشین


خب میریم سراغ اجاره ماشین

برای اجاره ماشین شما میتونید به چند جا مراجعه کنید
1. همون فرودگاه که به نظر من بهترین و راحت ترین هست
2. توی مال ها که فرقی با فرودگاه نداره
3. تو خیابون که معمولا روزی 10 یا 20 درهم ارزونتر هست ولی شاید دردسر داشته باشه

من به شخصه فرودگاه رو پیشنهاد میدم چون راحت تر میرید هتل و برای برگشت هم راحت هستید البته اگر از مال ها هم اجاره کنید اگر تو فرودگاه شعبه داشته باشه میتونید تو اونجا تحویل بدید و چون فرودگاه و مال ها معمولا شرکت های بین المللی و معتبر هستن و همه چیشون مرتب هست
ولی تو خیابون ممکن بعضی از کاراشون رو برنامه نباشه

مدارکی که نیاز دارید
1. گواهینامه بین المللی
2. کردیت کارت یا 500 تا 1000 درهم پول نقد برای ودیعه

شما میتونید ماشین های مثل کرولا و یاریس و امثال اونها رو با قیمتی در حدود 100 درهم در روز برای یه هفته اجاره کنید

حتما موقعه اجاره اگر ماشین جی پی ای نداشت از شرکت درخواست کنید

تو دبی دوربین به فاصله هر 1 کیلومتر و بعضی جاها فاصله کمتر وجود داره
محدودیت سرعت
تو کوچه ها 40 کیلومتر
تو خیابون 2 بانده 60 کیلومتر
تو خیابون 3 باند 80 کیلومتر
تو اتوبان 4 باند به بالا 100 کیلومتر که دوربینش رو 120 هست
و فقط تو اتوبان امارات و مسیر ابوظبی 120 هست که دوربین رو 140 هست
البته خیابون جمیرا 70 کیلومتر هست

تو دبی 4 دروازه "سالک" وجود داره
سالک عوارضی هست که از طریق برچسبی که رو شیشه وجود داره 4 درهم از حساب کم میکنه که شرکت اجاره ماشین 5 درهم شمارو شارژ میکنه

سفر به امارات برای مصاحبه : فرودگاه

اول از فرودگاه شروع میکنیم :
دبی 3 تا فرودگاه داره
ترمینال 1 : مخصوص خطوط هوایی اصلی کشور ها برای ایران هما بود که به تازگی ماهان هم اضافه شده

ترمینال 1 نسبتا بزرگه وقتی از هواپیما پیاده شدید باید به دنبال بقیه برید دو طبقه پایین بیاید سپس یه راهرو طولانی رو به وسیله پله برقی مسطح ( اسم بهتری به ذهنم نیومد  ) طی کنید تا برسید به قسمت معاینه چشم ( اگر ایستادن در ریل براتون سخت هست میتونید از ماشین های برقی مخصوص خانم های حامله و افراد مسن استفاده کنید کافی قبل از ریل رو صندلی منتظر باشید )
معاینه چشم مخصوص تمام افرادی هست که در امارات اقامت ندارند (ربطی به ایرانی بودن نداره )
پس از معاینه چشم و دریافت اصل ویزا از پله برقی بالا میرید و در انتظار مهر پاسپوت پس از بازرسی و دریافت بار وارد محوطه بیرونی ترمینال میشید که شرکت های توریستی، موسسه اجاره ماشین و سیم کارت غرفه دارند
بعد از خروج از ترمینال شما 5 راه برای خروج دارید 
1. مترو 
2.تاکسی 
3.اتوبوس 
4.اجاره ماشین 
5.حمل و نقل هتل ( که اگر هتل گرفته باشید و هتل این امکان رو داشته باشه و شما درخواست داده باشید راننده با اسم شما رو تابلو متظرتون )
در ادامه همه گزینه هارو توضیح میدم 

ترمینال 2 : باقی پرواز ها و پرواز های کوچک که از شیراز و جنوب کشور

ترمینال 2 نسبت به ترمینال 1 خیلی کوچیک تره تقریبا اندازه فرودگاه امام هست 
پس از خروج از هواپیما سوار اتوبوس میشید پس از سواری کوتاه وارد سالن میشید که فکر کنم در دست راستتون آزمایش چشم هست 
پس از کنترل پاسپورت بار رو که گرفتید برخلاف ترمینال 1 اینجا بار رو باید روی اکس ری بزارید 
وقتی از اکس ری هم به سلامت رد شدید وارد سالن غرفه هاس اجاره ماشین و سیم کارت میشد 
بعد از خروج از ترمینال شما 4 راه برای خروج دارید 
1.تاکسی 
2.اتوبوس 
3.اجاره ماشین 
4.حمل و نقل هتل ( که اگر هتل گرفته باشید و هتل این امکان رو داشته باشه و شما درخواست داده باشید راننده با اسم شما رو تابلو متظرتون )
اینجا خبری از مترو نیست 
در ادامه همه گزینه هارو توضیح میدم 

ترمینال 3 : فقط مربوط به پرواز های امارات میشه 

ترمینال 3 خیلی بزرگه باید هواستون باشه جمع مسیر باشه 
این ترمینال تازه افتتاح شده من 1 بار بیشتر ازش استفاده نکردم و یادم نیست مراحل خروج چجوری بود 
بعد از خروج از ترمینال شما 5 راه برای خروج دارید 
1. مترو 
2.تاکسی 
3.اتوبوس 
4.اجاره ماشین 
5.حمل و نقل هتل ( که اگر هتل گرفته باشید و هتل این امکان رو داشته باشه و شما درخواست داده باشید راننده با اسم شما رو تابلو متظرتون )
در ادامه همه گزینه هارو توضیح میدم 

اینم از فرودگاه بقیه رو هم به زودی میزارم 


البته فرودگاه شارجه هم هست 

که فقط از ایران پرواز العربیه از شیراز و تهران میاد 
و بعضی از پرواز های چارتر 

برای خروج از فرودگاه شما 3 راه دارید 

1.تاکسی ( ورودی تاکسی در فرودگاه شارجه 20 درهم هست و اصلا نمی ارزه تا دبی باهاش بیاید )
2. اتوبوس ( فقط تو محدوده شارجه رفت و آمد داره )
3.ماشین اجاره ای 

هتل هم اگر تو دبی باشه غیره ممکن بیاد شارجه دنبالتون 

سفر به امارات برای مصاحبه : چند نکته


قبل از هر چیز چندتا نکته رو میخواستم ذکر کنم 

 به هیچ وجه تحت هیچ شرایطی دارو بدون نسخه ترجمه و تایید شده رو با خودتون نیارید ( جریمه حبس بین 1 ماه تا حبس ابد متاسفانه سفارت ایران هم کمکی نمیکنه )

 اگر در فرودگاه ایران کسی بهتون گفت ما بارمون زیاده میشه شما تو بارتون بزارید قبول نکنید ( گرچه من از بعضی ها خواستم و قبول کردن  ) چون عده ای از هم وطنان عزیز به این وسیله مواد میارن که اگر لو رفت پای شما گیره و طرف و بی سرو و صدا میره بیرون اگر نه طرف ساک رو بر میداره میره بیرون

.من پیشنهاد میکنم گواهینامه بین المللی بگیرید تا بتونید اینجا ماشین اجاره کنید

.حتما تو فرودگاه سیم کارت بخرید که تماستون ارزونتر باشه

. اگر قصد استفاده از مترو رو دارید کلا درو کار قرمز رو خط بکشید بسته به شرایطون برید سراغ کارت نقره ای یا طلایی

.تو مترو خوابیدن ،خوردن و آشامیدن و حتی جویدن آدامس جریمه داره

. هزینه تاکسی نسبتا گرونه ورودی تاکسی در روز 3 و در شب 3.5 درهم هست و حداقل پرداخت 10 درهم حتی اگر تاکسیمتر 5 درهم رو نشون بده

بقیه نکات رو هم به مرور اضافه میکنم 

درباره لاتاری آمریکا



همه ما ميدونيم كه گرين کارت آمريکا مجوز اقامت دائم در آمريکاست. شخص با در اختيار داشتن اين کارت کليه حقوق شهروندی ايالات متحده آمريکا را بدست می آره و می تونه در آمريکا کار، زندگی و تحصيل كنه. همچنين می تونه آزادانه و بدون نيازبه اخد ويزا به آمريکا رفت و آمد کنه.

1-  ازدواج با يك سيتيزن آمريكايي 
2-  از طريق سرمايه گذاري 
3-  از طريق پناهندگي 
4-  برنده شدن از قرعه كشي گرين كارت 
5-  راههاي ديگه اي كه براشون وكيل لازمه  
برنامه ويزای مهاجرتی دايورسيتی كه بر اساس حكم كنگره آمريكا بنا نهاده شده، سالی يكبار توسط وزارت امور خارجه و تحت بند (c) 203 قانون مليت و مهاجرت (2) به اجرا در می آد. بند 131 قانون مهاجرت 1990 (Pub. L. 101-649 )، بند 203 قانون مليت و مهاجرت را اصلاح كرده تا طبقه جديدی از مهاجرين به نام "مهاجرين دايورسيتی"مهاجرين (DV را به وجود آورده. اين قانون، هر ساله 50.000 ويزای اقامت دائم برای افراد كشورهايی كه ميزان مهاجرت كمتری به ايالات متحده دارن فراهم میكنه. 
ويزاها بين شش منطقه جغرافيايی به اين ترتيب تقسيم می شن: بيشترين ميزان ويزا بهمناطقی تعلق می گيره كه كمترين ميزان مهاجر را داشته، و به شهروندان كشورهايی كه در پنج سال گذشته بيش از 50.000 مهاجر به ايالات متحده فرستادن، ويزايی تعلق نمی گيره. در هر منطقه، هيچ كشوری بيش از هفت درصد كل ويزاهای دايورسيتی در هر سال را كسب نمی كنه.
  متقاضی یا میبایست دارای دیپلم دبیرستان (یا معادل آن) باشه, و یا در طی پنج سال گذشته حداقل دو سال در حرفه ای که جهت اشتغال به آن به حداقل دو سال آموزش یا تمرین نیاز است اشتغال داشته باشه.
 برای همسر و فرزندان زیر 21 سال متقاضی نیز در صورت برنده شدن بصورت اتوماتیک ویزای مهاجرت به آمریکا صادر مي شه. زن و شوهر می توانند جهت دوبل کردن شانس برنده شدن خود هر کدام بصورت جداگانه تقاضا كنن. اگر زن یا شوهر هر کدوم برنده بشن همسر و فرزندان زیر 21 سال آنها بصورت اتوماتیک برنده و شامل تقاضا مي شن. فرزندان بالای 21 سال و فرزندان متاهل زیر 21 سال می بایست تقاضای جداگانه تنظیم کنن و امکان شرکت از طریق تقاضانامه والدین خود را ندارن.
  شما می بایست نام همه فرزندان مجرد زیر 21 سال خود را در تقاضای خود درج کنینبدون توجه به اینکه فرزند بیولوژیکی شما باشه, فرزند همسرتان از یک ازدواج قبلی باشه و یا اینکه شما آنها را به فرزندی قبول کرده باشین. فقط در صورتیکه فرزندتان هم اکنون دارای اقامت آمریکا بوده و یا تبعه آمریکا باشد لازم نیست که نام اونها را در تقاضای خود درج کنید. نام همه فرزندان زیر 21 سال خود را در تقاضا درج کنید حتی اگه الان با شما زندگی نمی کنن و یا حتی اگر تصمیم ندارین که در صورت برنده شدن در قرعه کشی آنها را با خود به آمریکا ببرین يا حتي بچه شير خواره هست. 
کامپیوتر به صورت اتفاقی اشخاصی با فرم های حائز شرایط را انتخاب مي كنه. این افراد بین ماه مه تا ژوئیه سال بعد نامه ای حاوی خبر انتخاب شدنشون و دستورالعمل های بعدی از جمله اطلاعاتی در مورد هزینه های مربوط به مهاجرت به ایالات متحده دریافت مي كنن. کسانی که انتخاب می شن توسط ایمیل (نامه الکترونیکی) این خبر را دریافت نمي كنن. کسانی که انتخاب نمی شن هیچ خبری [از طریق نامه یا ایمیل] دریافت نمي كنن. سفارت ها و کنسول گری های ایالات متحده نمی تونن لیست منتخبین قرعه کشی را تهیه کنن. همسران و فرزندان زیر 21 سال و مجرد متقاضی منتخب اصلی می تونن جهت همراهی او درخواست ویزا كنن. ویزا در فاصله زمانی بین اول اکتبر تا 30 سپتامبرصادر مي شه.
 چندین میلیون از تقاضاهای شرکت در قرعه کشی گرین کارت که سالانه به مقامات آمریکایی تسلیم میشن به دلیل عدم رعایت نکات ضروری در تنظیم صحیح تقاضا از دور قرعه کشی خارج میشن.
شرکت و برنده شدن به 9 بخش عمده تقسيم میشه:
1-ثبت نام در قرعه كشي
2-برنده شدن و پر كردن فرمهاي و ارسال مدارك
3- منتظر شدن براي كارنت شدن شماره شما در سايت KCC
4- پيدا كردن يك اسپانسر جهت ساپورت
5- انجام معاينات پزشكي
6- مصاحبه و انگشت نگاري در كنسولگري
7- انتظار براي FBI چك
8- مصاحبه دوم جهت زدن مهر ويزا به پاسپورت
9-تهيه بليط هواپيما
من الان تو مرحله 3 هستن
و امیدوارم کارم به 7 و 8 گیر نکنه :)


اول از همه

اول از همه باید بهترین سایت مهاجرتی رو معرفی کنم
درمورد هر موضوع مهاجرتی اطلاعات مفیدی توش پیدا میکنید
بماند که اعضاش خیلی گلن مثل خودم :)

سلام

خب ظاهرا ما هم مشغول به وبلاگ نوشتن شدیم :)
تو این وبلاگ میخوام یه سری اراجیف و تجربیات و خاطرات از راه دور و دراز پیشروم بگم
راهی که از امارات متحده شروع شده و امیدوارم به ایالات متحده ختم بشه
یعنی میشه ؟؟
خب اسم مهدی هست
تقربیا 22 سالمه :) تو سال 2012 برنده لاتاری آمریکا شدم برای سال 2013
یه 15 سالی هست تو امارات زندگی میکنم 
 حدود 4 یا 5 ساله تو لاتاری هم ثبت نام میکنیم حالا امسال شانس ما زد و به تنهای برنده شدم